Jak zrobić prawdziwe, włoskie jedzenie.

Jaka jest ulubiona kuchnia studenta? Oczywiście, że włoska! Studenci to przecież pochłaniacze makaronu i pizzy. Niestety taka dieta chociaż szybka okazuje się dla nas niezdrowa i kaloryczna. Jakoś jednak tak się dzieje, że Włosi to bardzo szczupły i zdrowy naród. Czym więc jest prawdziwe, włoskie jedzenie? Co więc robimy nie tak wzorując się na nich? Wychodzi na to, że… wszystko!

Włosko czyli jak?

Prosto – żeby przygotować prawdziwe, włoskie jedzenie musisz myśleć prosto. Twoimi sprzymierzeńcami są mała ilość składników i prostota wykonania. Musi być naturalnie i przemyślanie. Każdy szczegół ma znaczenie.

Raczej bezmięsnie – tu dobra wiadomość dla wegetarian! Włosi, których spotkałam sami przyznają, że nie jadają zbytnio mięsa. Może raz do dwóch razy w miesiącu. Oczywiście jedzą ryby i owoce morza, ale to już dużo zdrowsza opcja mięsnego posiłku.

Oddzielnie – czyli nie spożywają mięsa i węglowodanów w jednym posiłku. Najpierw apertivo – czyli popularny alkohol w kolorze włoskich kamienic – Spritz, podawany z przekąskami. Potem anitpasto – przystawka, dalej primo piatto – pierwsze danie, secondo piatto – drugie danie, które to może mieć w sobie specjalne podziały, dessert/dolce – deser, kawa i amaretto lub na przykład amalfitańskie limoncello. Kolejność taka i nie inna! Można przeskoczyć posiłek, ale nigdy się do niego cofnąć.

3 prawdziwe włoskie dania.

Spaghetti al Pomodoro

Spaghetti – czyli ten piękny długi makaron. Jeżeli robisz na obiad rurki w sosie pomidorowym, to dla Włocha jest to po prostu pasta. Przygotowanie sosu to z jednej strony sztuka z drugiej błahostka. Taka jest kuchnia włoska, piękna a zarazem łatwa.

Jak przygotować spaghetti al pomodoro?

Składniki:

– spaghetti – np. 50 centymetrowy, w świetnej, studenckiej cenie tutaj

– 0,5 kg świeżych pomidorów najlepiej koktajlowych, można też przygotować sos z tych pomidorów w butelce.

– oliwa, czosnek, bazylia sól pieprz

Przygotowanie:

Zaczynasz od zmiażdżenia na patelni jednego – dwóch ząbków czosnku. Czosnek kupujesz fioletowy, bo ten biały to plastik z Chin. Czosnku nie można tak sobie pokroić/zetrzeć/ czy wycisnąć. Ma być zmiażdżony na patelni, by wszystkie jego soki na tej patelni pozostały. Smażysz to na oliwie. Gdy czosnek już się przysmaży i zacznie pięknie pachnieć na patelnie wrzucasz pomidory. Dorzucasz pomidory. Najlepiej kroić je nad patelnią albo nad jakąś miseczką, żeby uchwycić wyciekający sok. Gotujemy pod przykrywką z dodatkiem soli i pieprzu. Pod koniec dodajemy bazylię, którą targamy nad sosem i wrzucamy na patelnię. Nie można jej siekać, bo puści soki na deskę do krojenia i zmieni smak. Gdy pomidory puszczą sok i zmiękną sos będzie gotowy.

Spaghetti gotujemy w wysokim garnku z dodatkiem soli. Nie dodajemy oliwy, bo ona nic nie daje i podczas bulgotania wody unosi się na górze. Poza tym spaghetti ma pory, które mają wchłaniać sos, więc wcale nie chodzi o to, żeby było gładkie.

Gdzie mięso zapytasz?

Otóż klasyczne, włoskie spaghetti nie zawiera mięsa. Włosi bardzo zwracają uwagę na rozdzielenie poszczególnych rodzajów produktów od siebie i raczej nie jadają węglowodanów z mięsem. Spaghetti Bolognese to ponoć amerykański wymysł. Jeżeli chodzi o makaron z mięsem to nazywa się on spaghetti al ragu i jada się go we Włoszech dość rzadko.

Spaghetti alla Carbonara

Prędzej taki Włoch sięgnie po Spaghetti alla Carbonara w którym znajdziemy już boczek, ale żadnej śmietany! Nie jogurt, nie śmietana a surowe żółtka jaj tworzą w tym przepisie pyszny sos. A przepis jest banalnie prosty!

Jak przygotować spaghetti alla carbonara? 

– Spaghetti albo bucattini – mój ulubiony z dziurką

– 2 surowe żółtka

– boczek – ja nie dodaję, bo świruję i jem mało mięsa.

– sól i pieprz

Nie uwierzycie, ale to wszystko! Najprostszy makaron świata. Ugotować makaron według instrukcji na opakowaniu, wlać do odcedzonego makaronu surowe żółtka (wcześniej przyprawione solą i pieprzem) i energicznie wymieszać. Żółtka zetną się od gorącego makaronu i gotowe! Dla większego poślizgu można do żółtek dodać trochę oliwy. 🙂

Parmigiana di Melanzane

Czy włoska kuchnia może być bezglutenowa? Jeżeli myślimy, że Włochy to tylko makaron i pizza to nie, ale jeżeli zapytamy Włocha o danie, które konsumuje, gdy już nie może patrzeć na makaron, to powie on parmigiana! To danie na pewno nie jest szybkie w przygotowaniu, więc student może je ugotować na zaskakującą, romantyczną kolację w akademiku lub na inną tak specjalną okazję jak np. sesja.

Jak przygotować parmigianę?

Składniki:

– 1 kg bakłażanów – jak najdłuższych

– passata – czyli rozdrobnione pomidory. Ogólnie trudno dostępne, ale teraz jeszcze są przez 1 dzień w Lidlu! KLIK!

– parmezan

– mozzarella

-bazylia, sól, pieprz, olej

– ewentualnie: 2 jajka i mąka

Przygotowanie: Bakłażany pokroić wzdłuż w 0,5 cm paski. Posolić i odstawić w misce aż puszczą soki. Następnie przygotować sos jak w przypadku spaghetti al pomodoro, na koniec dodać do niego drobno starty parmezan. Gdy bakłażan puści sok odlać go. Bakłażana obtoczyć w jajku i mące i smażyć w głębokim oleju do zarumienia. W wersji lżejszej – bez panierki, w wersji fit – nie smażyć. Na dnie brytfanki rozsmarować trochę sosu. Ułożyć bakłażana, mozzarellę, i sos i tak w kółko. I tak do nieskończoności. Włożyć do piekarnika rozgrzanego do 200 stopni i piec około 20 minut.

Bardzo się cieszę, że mogłam poznać te wszystkie przepisy dzięki uprzejmości naszego znajomego Włocha – Giuseppe. Stosuję je z powodzeniem i nie wyobrażam sobie gotowania spaghetti al pomodoro lub carbonary innymi metodami niż te, które opisałam wyżej. W taki sposób zwykły obiad zmienia się w rytuał! Oczywiście Włosi ulepszają te przepisy pod własne gusta, ale te według mojego Włocha, uznawane są za przepisy bazowe. Zdawaliście sobie z tego wszystkiego sprawę? Jak wygląda Wasza włoska kuchnia?

Do następnego czytania!

Ania

Jeszcze coś o Włoszech:

6 rzeczy, które zaskoczą Cię w południowych Włoszech.